drzewaikrzewy

Dzisiaj mam fantastyczne zdjęcie dla Was Ośnieży drzewiastej która mimo dość dobrej wytrzymałości na warunki panujące w naszym kraju ( głównie na zachodzie) wciąż nie podbiła naszych ogrodów. Jej piękne kwiaty wyglądają niczym biały puch zwieszony na gałązkach ale kiedy się im przyjrzy z nieco bliższej odległości to widać że kształtem przypominają dzwoneczki. Inną istotną ozdobą tej rośliny są owoce które wyglądają jak nadmuchane woreczki jakie też możemy spotkać u Moszenek czy Kłokoczki ale kształt mają zupełnie inny. Utrzymują się bardzo długo na gałązkach czasem ponad rok i towarzyszą kwiatom w wiosennej porze! A że teraz nadszedł ten czas kiedy Ośnieża straciła swoje przebarwione na żółto liście możemy podziwiać jej liczne owocki no i ciekawo ubarwiona korowinę. W związku z faktem iż nie osiąga wielkich rozmiarów nadaję się do mniejszych ogrodów a co najważniejsze znosi spadki temperatury do około - 30 stopni ale na odsłoniętym stanowisku może się zdarzyć że przemarznie. Polecam ją

Dla odmiany kilka słów o prawdziwych gigantach w świecie dendrologi. Sekwoja bo o niej mowa jest gatunkiem endemicznym Kalifornii co oznacza że występuję w stanie naturalnym wyłącznie w tamtym rejonie. Są uważane za prawdziwe giganty co właściwie jest prawdą bowiem najwyższe światowe drzewo to właśnie Sekwoja ale jeżeli miarą wielkości będzie masa drzewa to zdecydowanie wygrywa inny gigant a mianowicie Mamutowce. W Polsce uprawa Sekwoi jest jak najbardziej możliwa aczkolwiek o ponad 100 metrowych drzewach możemy wyłącznie pomarzyć. Są one bardzo wrażliwe na nasze warunki klimatyczne i nie wytrzymują naszej zimy ale przy dobrym okryciu jest szansa dochowania się całkiem sporego jak na nasze realia okazu w gruncie. Drzewa te należą do wyjątkowo długowiecznych ponieważ obecnie żyjące egzemplarze mogą mieć 2 tysiące lat co oznacza że zaczęły rosnąć jeszcze zanim powstało słynne Koloseum w Rzymie a Rzymianie zaatakowali Germanie. Sekwoja jest drzewem o regularnym pokroju który z wiekiem tra

Mamy jesień pogoda robi się nie ciekawa a do tego dochodzą długie wieczory i zacznie nam doskwierać brak słońca. Postanowiłem w ramach odskoczni pokazać Słonisza który jest pięknym krzewem szczególnie w lecie kiedy pojawiają się na jego gałązkach tysiące kwiatów. Są one miododajne to też nie gardzą nimi pszczoły i inne owady zapylające. Kolejną cechą są srebrzysto zielone listki które w zestawieniu z innymi roślinami prezentują się wspaniale. Ciekawostka są też jego owoce, brązowe torebki utrzymujące się bardzo długo na gałązkach, praktycznie całą zimę a czasem nawet dłużej. Nie osiąga dużych rozmiarów a przy tym jest niezwykle tolerancyjny na warunki glebowe. Mrozy nie powinny stanowić absolutnie żadnego problemu bowiem wytrzymuję spadki temperatury do ponad 30 stopni Celsjusza. Kwiaty bardzo często pojawiają się ponownie przed jesienią kiedy jest ładna i słoneczna pogoda i tak też było w tym roku. Polecam go to małych ogrodów ale również do parków gdzie powinien być sadzony przy alej

Jest to polska odmiana Brzozy wprowadzona do uprawy stosunkowo niedawno ponieważ nie całe 90 lat temu. Jest absolutnie tolerancyjna na warunki panujące w naszym kraju a mimo to wciąż nie zyskała dużego rozgłosu a szkoda. Ma bardzo ładne duże wydłużone listki i korę koloru wiśniowo-brązowego co dla dużej grupy polaków może być szokiem ponieważ Brzozy u nas kojarzą się niemal wyłącznie z drzewami o białej korze :-) Dodatkowym atutem korowiny jest fakt iż się łuszczy cienkimi pasami Osiąga nie duży wzrost około 10-15 metrów i ma dość gęstą stożkowatą koronę. Jesienią listki przebarwiają się na intensywny kolor żółty i następuję to późno w zależności od warunków atmosferycznych. Idealna do zadrzewień osiedlowych i miejskich parków ale w sporych ogrodach też świetnie się sprawdzi. Polecam!

Jest to typowy przykład ciekawostki świata dendrologi jaki na zachodzie Polski możemy zastosować w naszych prywatnych kolekcjach botanicznych. Osiąga ona w uprawie około 2-3 metry wysokości ale może przy sprzyjających warunkach być jeszcze wyższa. Pochodzi z Chin skąd zresztą trafia do Nas wiele pięknych roślin które coraz chętniej sadzimy. Sinowilsonia ma dość duże omszone listki i ciekawe zwisające kwiaty i owoce. Bardzo dobrze rośnie na stanowisku słonecznym aczkolwiek półcień też nie będzie dla niej dużą przeszkodą. Nie lubi stanowisk suchych ani zbyt mokrych a gleba powinna być przepuszczalna. W surowe zimy przemarza. Jest gatunkiem monotypowym który obecnie jest niemal nie osiągalny w szkółkarstwie za to możemy natknąć się na jej okazy w kolekcjach botanicznych i arboretach. Polecam!

Przy okazji wizyty w Łodzi miałem okazję po raz kolejny spotkać ten ciekawy gatunek drzewa. Mimo swojej dość wysokiej odporności na mrozy nawet na zachodzie kraju nie spotykamy go często. Na wschodzie zdarzają się niestety przemarznięcia podczas surowych zim. Osiąga on około 20 metrów wysokości a jego listki bardzo przypominają te Grabowe. Za to owoce to już jest zupełnie inna bajka bo przypominają one Chmiel stąd właśnie wzięła się ta nazwa. Bardzo lubi stanowiska słoneczne choć w półcieniu też dość dobrze sobie radzi. Polecam szczególnie do parków i dużych prywatnych ogrodów.

Jest to jeden z  przykładów najbardziej efektownie przebarwiających się drzew jakie w Polsce z dużym powodzeniem możemy uprawiać w ogrodzie. Błotnia równie często nazywana jest też Klęża czy Nyssą leśną. Osiąga całkiem duże rozmiary ( 25 metrów wysokości ) w naturalnym środowisku  czyli  na terenie Kanady i Stanów Zjednoczonych ale w Polsce jest niższa. Zima nie jest jej straszna natomiast przymrozki szczególnie te późne które w Polsce mają miejsce mogą być dla niej niebezpieczne. Ostatnimi czasy można dostrzec troszkę większe zainteresowanie tym gatunkiem choć raczej nie wróże jej dużej kariery w naszym kraju. W ciągu roku wygląda zupełnie zwyczajnie ze swoimi ciemno zielonymi listkami. Kwiaty nie są efektowne za to są miododajne i podobno miód z nich jest bardzo smaczny. Jesienią nadchodzi czas kiedy Błotnia zwraca na siebie uwagę,. Podobnie jak Parocja przebarwia się na jaskrawe kolory od żółci po intensywną czerwień. Wtedy też prezentuje się super efektownie co zresztą widać po zdj

Dzisiaj pora na foto relację pięknego Kasztana jadalnego o białawych brzegach liści. Jak zwrócicie uwagę nawet kasztany mają kolor inny od gatunku :-) Już opisywałem w zeszłym roku okaz jaki spotkałem we Wrocławiu teraz pora na inny ale równie piękny ze Śląska. Miłego oglądania!

No dzisiaj pora na krzew który właśnie jesienią wzbudza największe zainteresowanie a wszystko to za sprawą intensywnie fioletowych owoców. Mowa o Pięknotce Bodiniera która coraz częściej gości w Naszych ogrodach a nawet miejskich parkach. Jest pięknym krzewem o pokroju raczej regularnym zbliżonym do zaokrąglonego i nie osiąga olbrzymich rozmiarów. Kwiaty i owoce pojawiają się na pędach jednorocznych dzięki czemu nawet po przemarznięciu które się zdarzają podczas srogich zim wypuszcza i kwiaty i owoce. Najlepiej jest posadzić kilka Pięknotek obok siebie co da jeszcze lepszy efekt i sprawi że krzewy będą niemal uginać się pod ciężarem fioletowych kulek. Czasami uda się też w naszych ogrodach natrafić na Pięknotkę japońską nazywaną południową i odmianę Leucocarpa która słynie z białych owoców. Warto takie różne okazy posadzić obok siebie i podziwiać różne kolory owoców jesienią. Ta Pięknotka ma bardzo zbliżone wymagania a jedynie osiąga jeszcze mniejsze rozmiary od poprzedniczki. Cenna uw