Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z 2017

Araucaria chilijska!

A dzisiaj dla odmiany prawdziwy prehistoryczny relikt który dotrwał do Naszych czasów czyli Araukaria chilijska ( Araucaria araucana ). Jest to taki gatunek iglasty który raczej nie sposób pomylić z innym i myślę że ze względu na tą swoją unikatowość jest też nazywana czasem ,, małpim drzewem.,,. Jak sama nazwa wskazuje pochodzi z Chile a konkretnie z Andów i tam są jej naturalne siedliska ale w Europie stała się bardzo popularna szczególnie w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech czy krajach Beneluksu. Rośnie wolno, ma słaby i dość płytki system korzeniowy i wrażliwa jest na mrozy przez co wielkich okazów w Polsce nie zobaczymy aczkolwiek wiele osób próbuję i sadzi ją w swoich ogrodach. Słyszałem o gigancie we Władysławowie ale i kilku ładnych drzewkach w innych częściach kraju ale to już wiele zależy też od mikroklimatu. W każdym razie najlepsze to te miejsca ciepłe, dość wilgotne i osłonięte przed mrozami. Warto jest ją okrywać mimo wszystko bez względu na miejsce posadzenia bo ryzy

Trachycarpus!

A dzisiaj dla odmiany coś z egzotyki a mianowicie Trachycarpus który skutecznie podbił niemal całą Europę. Mimo iż jest to palma pochodząca z Chin to jej uprawa z wielkim powodzeniem jest możliwa nawet w Niemczech nie wspominając już o Francji czy innych krajach z Basenu Morza Śródziemnego. Wiem też doskonale że coraz większe grono miłośników z Polski bierze się za próby uprawy które o dziwo są bardzo obiecujące szczególnie nad morzem i na zachodnich krańcach. Owszem spore mrozy skutecznie mogą ją zniszczyć ale przy dobrym zabezpieczeniu starsze drzewa znosiły spadki nawet do - 29 stopni. Ważne jest aby ziemia było osłonięta bo kiedy korzeń nam zginie bądź się zamrozi mamy marne szanse na odbudowę drzewka na wiosnę. Najgorsze dla niej są zimy pozbawione śniegu który tworzy pewnego rodzaju izolację od chłodnego powietrza. Na zdjęciach bardzo ładne palmy z Frankfurtu które mają około 4 metrów wysokości :-) Dla zainteresowanych rosną w centrum tuż nad rzeką w eksperymentalnym ogrodzie u z

Sekwoja wieczniezielona

W ostatnim miesiącu miałem ogromną przyjemność odwiedzić jedno z bardziej ,, amerykańskich,, miast na kontynencie Europejskim a mianowicie Frankfurt który z daleka jest doskonale widoczny dzięki licznym wieżowcom zlokalizowanym w ścisłym centrum. Oczywiście nie tylko budynki są tam wysokie ale i słynne Sekwoje wiecznie zielone ( Sequoia sempervirens ) które mogłem zobaczyć w tamtejszym ogrodzie botanicznym. W porównaniu do Naszych krajowych okazów tamtejsze to wielkie kolosy których raczej nigdy się w kraju nie doczekamy. Zdecydowanie jest tam klimat cieplejszy który sprzyja tym amerykańskim kolosom. Są to obecnie jedne z najwyższych drzew jakie możemy zobaczyć na świecie i dożywają grubo ponad 2 000 lat ale jak za pewne się domyślacie aż takich wiekowych kolosów w Niemczech też nie zobaczymy. Są to drzewa które wybitnie lubią stanowisko wilgotne ale zaznaczam że nie zalewowe ( w końcu to nie są Cypryśniki ). Nie znoszą ostrych zim a raczej preferują zimę mglista i deszczową. Nawet prz

Ambrowiec chiński

A dzisiaj tak dla odmiany nieco egzotyki a mianowicie Ambrowiec chiński (Liquidambra formosana). W Polsce jest to gatunek niemal nie znany ponieważ nie do końca znosi nasze zimowe warunki aczkolwiek na zachodnich krańcach i w ciepłych strefach może mieć warunki na tyle dobre aby przetrwać. Wymaga na pewno prób hodowlanych i jest idealny dla kolekcjonerów i pasjonatów dendrologicznych. Z tego co mi wiadomo to drzewo to nie do końca drewnieje jednakże jak je się dość intensywnie na wiosnę nawozi to jest w stanie na tyle się przygotować ze przetrwa nasze warunki zimowe. Od bardziej znanego Ambrowca amerykańskiego różni się tym że jego liście mają trzy klapy a nie pięć bądź siedem. Posiada ładną koronę i fantastyczne przebarwia się na zimę przez co coraz częściej jest sadzony u Naszych zachodnich sąsiadów. Gatunek ładny i wymagający zbadania. Możliwe że ma potencjał bo już nie takie drzewa i krzewy radziły sobie i radzą w naszym kraju!

Błotnia leśna

A dzisiaj bardzo ładny gatunek drzewa który w Polsce nie jest popularny czyli Błotnia leśna (Nyssa sylvatica) nazywana też Klążą leśną bądź Nimfą leśną. Pamiętam że opisywałem ten gatunek przy okazji wizyty w Łodzi gdzie to też spotkałem bardzo dorodny i piękny okaz. Dzisiaj drzewa mniejsze, zdecydowanie młodsze które jednak świetnie sobie radzą i świetnie się przebarwiają. Jest to gatunek wolno rosnący które właśnie jesienią budzi największy podziw i uznanie. Przebarwianie jest różne i może się okazać że trzy drzewa posadzone w jednym ogrodzie będą miały inną barwę jesienną od żółtej przez pomarańczową po czerwień czy też brąz. Jest to taka tęczowa loteria. Błotnia dość dobrze radzi sobie zimą choć podczas bardzo surowych może okazać się że nie przetrwa. Lubi stanowiska wilgotne i genialne prezentuję się nad zbiornikami wodnymi no i oczywiście znosi okresowe zalewanie. Pochodzi ze Stanów Zjednoczony i Kanady a konkretnie ze wschodnich krańców. Owoce przypominają nieco jagody i są one

Skimia japońska

Dzisiaj na blogu bardzo ładny krzew a mianowicie Skimia japońska ( Skimmia japonica ) i to w jesiennym wydaniu. Właśnie teraz możemy zobaczyć jej piękne owoce o intensywnie czerwonej barwie. Ale aby je zobaczyć musimy pamiętać aby posadzić nie jeden a kilka krzewów i to najlepiej osobniki męskie i żeńskie. Po za tym miejsce dla niej powinno być starannie dobrane, odpowiednio kwaśne, zacienione, lekko wilgotne i przepuszczalne. No i musimy pamiętać że nie znosi ostrych zim, przymrozków i wietrznej pogody dlatego też nie wszędzie będzie ładnie rosła, ani też nie wszędzie wypuści kwiaty no i w finale owoce. Osiąga około 1,5 metra wysokości i dobrze prezentuje się w większych grupach. Należy pamiętać że jest trująca to też należy uważać na małe dzieci przebywające w jej otoczeniu. Co chyba najważniejsze jest zimozielone podobnie jak Różaneczniki czy Ostrokrzewy dzięki czemu dostarczy nieco więcej koloru do ogrodu w czasie zimy. A czy Wy już macie swoje Skimie w ogrodzie??? Polecam!

Perełkowiec ,,Pendula,,

A dzisiaj bardzo ładna odmiana Sofory nazywanej również Perełkowiec japoński ( Sophora japonica ) ,,Pendula". Jest to nie duże drzewo które tworzy bardzo malowniczą i szeroką parasolowatą koronę z gałązkami opadającymi aż do samej ziemi. Idealnie nadaje się do uprawy w miastach jako drzewo mocno wyeksponowane na ładnych trawnikach. Lubi stanowiska osłonięte przed wiatrami i głównie ciepłe i z reguły tylko tam mamy szanse na pełne powodzenie w uprawie bowiem nie koniecznie dobrze reaguje na silne mrozy. Jest wrażliwsza od samego gatunku który w Polsce jest dość dobrze znany i czasem spotykany. Tworzy bardzo ładne kwiaty zebrane w sporych rozmiarów wiechy i ciekawe strąki na jesień choć nie zawsze się pojawiają. Gleba powinna być żyzna i najlepiej wapienna. Dobrze rośnie w słońcu ale w pół cieniu doskonale daje sobie radę. Wymaga sporej promocji w naszym kraju. Polecam serdecznie! Na zdjęciu okazy z Pragi z królewskich ogrodów ;-)

Heptakodium chińskie

Mamy wrzesień czyli czas kiedy to Heptakodium chińskie ( Heptacodium miconioides ) ma swoje białe kwiaty. Może nie są one super szczególne ale fakt że pojawiają się tak późno sprawia że jest to krzew bardzo wartościowy zasługujący na szerokie zastosowanie. Jest odporny na Nasze warunki i dobrze radzi sobie nawet w mieście. Dorasta do kilku metrów wysokości ale można go przycinać. Z wiekiem zaczyna wytwarzać parasolowatą koronę dlatego konieczne jest posadzenie innego niższego gatunku pod jego parasolem co dodatkowo podkreśli walory samego Heptakodium tym bardziej że teraz kompozycje są bardzo na czasie. Co ciekawe w Polsce gatunek ten pojawił się dopiero w latach 80 ale zaczyna coraz bardziej zwracać na siebie uwagę. Nawet ostatnio dostrzegłem że pojawił się w ofercie niektórych szkółek przynajmniej na Górnym Śląsku. Bardzo polecam!

Budleja Dawida

A dzisiaj Budleja Dawida ( Buddleja Davidii ) która coraz chętniej jest sadzona w całej Polsce. Krzew ten właśnie w lecie prezentuje się najokazalej kiedy pojawiają się kwiaty które skutecznie wabią motyle wszelkiej maści z całej okolicy. Nie jest co prawda w pełni odporna na mrozy ale w wielu zakątkach rośnie dobrze i nawet spore spadki temperatury jej całej nie zniszczą ale to wszystko zależy od stanowiska. Najlepsze jest ciepłe, słoneczne i osłonięte od silnych wiatrów a ziemia powinna być żyzna i pozbawiona chwastów które z nią mogą konkurować. Warto jest również ją nawozić szczególnie azotem ale to tylko do połowy lata bo potem krzew musi odpocząć. Pamiętajmy też o corocznym cięciu które skutecznie zwiększy kwitnienie. Wystarczy ścinać pędu na wysokość około pięciu centymetrów od miejsca gdzie jest już pęd zdrewniały wtedy ładnie się rozkrzewi. Mocniejsze przycięcie nie wpłynie na jej wzrost dobrze a tym samym ograniczymy czasem wręcz do zera kwitnienie. W lecie pamiętajmy usuwać

Wiąz polny

A dzisiaj dla odmiany coś w ciapki, kropki, paski i cokolwiek tam się ,,wykluje,, a mianowicie piękny Wiąz polny ( Ulmus minor ) Variegata. Jest to fantastyczne duże drzewo o rewelacyjnym zabarwieniu listowia które jest najważniejszą cechą dekoracyjną tej odmiany. Warty posadzenia na miejsca wyeksponowane pojedynczo bądź w grupach które bez cienia wątpliwości zwrócą uwagę nie jednego gościa parku czy dużego ogrodu. Lubi stanowisko słoneczne ale młode okazy znoszą też półcień który jednak w starszym wieku im już nie służy. Jest odporny na zanieczyszczenie powietrza to też warty jest uwagi w miastach. Lubi glebę wilgotną i gliniastą a na suchych i piaszczystych źle rośnie. Wciąż jest to roślina kolekcjonerska bowiem źle reaguje na przymrozki a czasem i na silne mrozy. Wymaga większego sprawdzenia i co najważniejsze reklamy. :-) Polecam a nawet bardzo :-)

Eukomia wiązowata

A dzisiaj w ramach już przypomnienia bardzo interesujące aczkolwiek nie często sadzone drzewo czyli Eukomia wiązowata ( Eucommia ulmoides ). W Polsce można je zobaczyć głównie w kolekcjach botanicznych i arboretach choć nie wszystkich. Ma bardzo ładną stożkowatą koronę która z biegiem czasu zmienia się w kulistą. Nie jest to też potężne drzewo bowiem dorasta do około 10 metrów choć w naturze czyli w Chinach może być dwa razy wyższa. Listki są dość duże zielone, zaostrzone a po roztarciu bądź przerwaniu blaszki wydzielają gutaperkę substancję podobną do kauczuku. Jest ona na tyle silna że spokojnie utrzymują na nitkach oderwane fragmenty listków. Co ciekawe w Chinach to drzewo niemal zostało wytępione przez kradzieże i medycynę ludową bowiem gatunek ten ma właściwości lecznicze. Obecnie jest uprawiana również na plantacjach oczywiście głównie w Azji. Sadzona jest jako ozdobne drzewo niemal w całej Europie, Ameryce a nawet Afryce. Jest na tyle odporna na nasze warunki że z powodzeniem mo

Guzikowiec zachodni

Dzisiaj nieco orientalny krzew o bardzo ciekawych kwiatach a mianowicie Guzikowiec zachodni ((Cephalanthus occidentalis). Krzew ten w Polsce jest mało popularny obecnie ale jego uprawa wzrasta a wszystko za sprawą fantastycznych i nieco zabawnych kwiatów które przypominają troszkę wirusy czy też satelity kosmiczne prezentowane w bajkach dla dzieci. W każdym razie kwiat jest kulisty i pojawia się na krzewie w lecie w okresie czerwiec lipiec. Pochodzi z Ameryki Północnej gdzie rośnie na bagnach stąd też duże jego zapotrzebowanie na wodę. Znosi zalewanie i może być swobodnie sadzony przy zbiornikach wodnych. Nie znosi suszy i na takim stanowisku będzie zamierał bądź nie ładnie się prezentował. Warty do nasadzeń grupowych wtedy wzbudza spore zainteresowanie. Ma dużą odporność na mrozy a cięcie raczej nie jest potrzebne choć wiosną warto skrócić lekko pędy co pobudzi jego kwitnienie. Pokrój zbity, gęsty często zbliżony do kulistego. Lubi miejsca słoneczne a co ważne jest rośliną miododajną

Itea wirginijska

A dzisiaj krzew jakiego na blogu jeszcze nie było, czyli mało znana choć niezwykle dekoracyjna Itea wirginijska ( Itea virginica ). Jest to średniej wielkości krzew który bardzo ładnie rozrasta się głównie na boki. Posiada ładne listki lekko ząbkowane wąskie i długie które mogą przypominać chociażby listki wierzby. Co ciekawe bardzo ładnie zmieniają kolor na czerwony jeżeli krzew jest posadzony w pełnym słońcu a na dodatek długo utrzymują się na roślinie. Krzew ten wytwarza dość długie pędy które uwidaczniają się z wiekiem i ładnie rozkładają się na boki. Kwiaty pojawiają się na roślinie w okolicach czerwca i są zebrane na długich łodyżkach. Mają po pięć płatków i są generalnie białawe. Co ciekawe ich długość zależy od odmiany których na rynku pojawiło się w ostatnim czasie kilka. Krzew ten generalnie preferuje jasne stanowisko aczkolwiek w półcieniu również sobie radzi. W słońcu ma najokazalsze kwiaty jednak musimy pamiętać ze należy ją podlewać bowiem wytwarzają krótkie korzenie i są

Bożodrzew Black Dragon

A dzisiaj pora na ciekawą i druga już odmianę Bożodrzewa jaką udało mi się zobaczyć a mianowicie Bożodorzew gruczołowaty ( Ailanthus altissima ) Black Dragon. Jest to odmiana o pięknych czerwonych bądź też purpurowych listkach.Kolor ten jest szczególnie intensywny i widoczny na młodych listkach bowiem wraz z wzrostem kolor zanika i przechodzi w zieleń. Rośnie zdecydowanie wolniej od gatunku i nie jest tak ekspansywny ale i tak docelowo będzie pokaźnym drzewem. Najlepiej rośnie w słońcu bądź półcieniu natomiast gleba nie stanowi dla niego różnicy bowiem znosi nawet jej zanieczyszczenie ale odczyn nie powinien być kwaśny bo wzrost jest wtedy słaby i może dojść do zamierania rośliny. Drzewo to jest też odporne na mrozy ale uwaga na bardzo silne spadki temperatur i przymrozki które skutecznie niszczą młode pędy Black Dragona. Polecam tym bardziej że w Polsce odmian tego drzew jest jak na lekarstwo i jak mam być szczery osobiście spotkałem tylko dwie odmiany a w sumie były to trzy drzewa. I